Negenbogenbrug
Gebouwd op 3100 meter boven zeeniveau, tussen de ruige toppen van de Centrale Hooglanden; de Negen Bogen vormen een viaduct tussen de treinstations van Demodara en Ella. Volledig gebouwd uit baksteen, steen en cement, zonder een enkel stuk staal, staat de brug stevig sinds 1921, het jaar van haar voltooiing. Volgens de geschiedenis werd de brug gebouwd door de lokale bevolking met deze materialen toen de bouw stilviel vanwege een tekort aan staal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Maar naast dit historische feit bestaan er talloze legendes over de totstandkoming van de brug.
Het bekendste verhaal vertelt over een man genaamd P. K. Appuhami, die woonde in het Kappatipola-gebied in Melimada. Geboren in 1870, was Appuhami een beroemde traditionele trommelaar en demonendanser (een rituele dansvorm). Op een dag, terwijl hij somber naar huis liep na het verliezen van een wedstrijd, werd hij gezien door een Britse ambtenaar. De man schrok aanvankelijk van zijn “duivelse” verschijning (Appuhami droeg nog steeds zijn danskostuum), maar ze raakten al snel bevriend. Toen hij hoorde dat de buitenlander in de regio was om een spoorweg te bouwen, hielp Appuhami door arbeiders uit de lokale dorpen te leveren.
Maar de bouw van de spoorlijn verliep niet zonder problemen. Ze ontdekten dat ze een grote kloof tussen twee heuvels niet konden overbruggen, omdat er in de vallei ertussen een moeras lag. Het was onmogelijk om een stevige fundering te maken vanwege de drassige grond. Toen Appuhami hiervan hoorde, vroeg hij om de leiding over het brugproject op zich te nemen. In eerste instantie werd zijn verzoek afgewezen, maar later kreeg hij toestemming, omdat hij hun vertrouwen had gewonnen met zijn hulp en vriendschap. Volgens het verhaal begon Appuhami in 1913 aan de brug te werken. Hij loste het probleem van de onstabiele grond op door enorme stenen in de kloof te gooien totdat er een stevige rotsbasis ontstond. Vervolgens bouwde hij de bakstenen zuilen van de brug op deze basis en ging verder met de constructie.
De bouwmethoden die Appuhami gebruikte, bleken zo intuïtief en kosteneffectief dat hij het hele project, dat vele jaren had moeten duren, in slechts één jaar voltooide en tegen een fractie van de oorspronkelijke kosten. De Britse ambtenaren waren zo verbaasd dat “de wilden” een dergelijk enorm project zo gemakkelijk konden voltooien, dat ze niet geloofden in de structurele stevigheid ervan. Op dat moment zwoer Appuhami dat hij de sterkte van de constructie zou bewijzen door onder de brug te gaan liggen wanneer de spoorlijn voor het eerst werd gebruikt. Nadat het spoor was voltooid, hield hij zijn belofte en verbaasde de ambtenaren met zijn prestatie.
Interessant genoeg vertelt het verhaal ook dat Appuhami toen werd betaald met het geld dat was bespaard dankzij zijn goedkope bouwmethoden. De volkslegende vertelt over de gelukkige dag waarop Appuhami terugkeerde naar zijn dorp met vier karren vol zilveren munten. Hij gaf vervolgens twee dagen lang maaltijden aan zijn dorp en de omliggende dorpen en gaf elke dorpsbewoner een zilveren munt.
Ongeacht de waarheid van deze verhalen blijft het een feit dat de Negen Bogen Brug, met haar negen elegante bogen en stevige constructie, een bewijs is van de technische bekwaamheid van Sri Lanka.
