Tradycyjny ryż

W Sri Lance ryż był uprawiany już od 800 r. p.n.e., a od 390 r. p.n.e. rozwój ten wspierały ogromne systemy nawadniające. W tym okresie Sri Lanka była znana jako spichlerz Wschodu, a istnienie około 2000 rodzimych odmian ryżu zostało udokumentowane. Na początku XX wieku udokumentowano około 567 tradycyjnych odmian ryżu. Odmiany te przystosowały się do różnych warunków ekologicznych uprawy ryżu w górach i na terenach nizinnych kraju poprzez naturalną ewolucję i niezamierzony wybór dokonywany przez naszych przodków.

Ponieważ tradycyjne odmiany zostały wymieszane z powodu zaniedbań obcych władców, w latach 20. XX wieku naukowcy z Departamentu Rolnictwa wprowadzili proces oczyszczania i zalecili uprawę czystych linii. Obecne tradycyjne odmiany są głównie wynikiem tych czystych linii. Odmiany te miały wystarczającą różnorodność, aby dopasować się do różnych środowisk uprawy ryżu i preferencji konsumentów. Dlatego tradycyjne odmiany ryżu wykazują specyficzną, a nie ogólną zdolność adaptacji.

Większość odmian ma długi okres dojrzewania wynoszący 4–6 miesięcy od siewu do zbioru. Bardzo niewiele odmian miało okres dojrzewania 2½–3½ miesiąca. Większość tradycyjnych odmian ryżu ma czerwoną barwę, a tylko nieliczne mają białą barwę okrywy owocowo-nasiennej. Niektóre tradycyjne odmiany są bardzo wrażliwe na długość dnia i kwitną tylko wtedy, gdy są wystawione na krótkie dni w miesiącu grudniu, dlatego można je uprawiać tylko podczas sezonu maha w kraju. Tradycyjna architektura roślin jest bardzo prymitywna, z wysokimi i słabymi łodygami, które mają tendencję do przewracania się podczas uprawy. Wskaźnik plonów tradycyjnych odmian jest mniejszy niż 0,3, co wskazuje, że zawartość biomasy jest większa niż ilość ziaren produkowanych w roślinie, co prowadzi do niskich plonów. W tradycyjnych odmianach odnotowano specyficzną zdolność adaptacji, odporność na stresy abiotyczne oraz pojedynczą odporność lub podatność na niektóre główne szkodniki i choroby.

W tradycyjnej wiedzy Sri Lanki uznaje się właściwości odżywcze i lecznicze tych odmian. Właściwości te są różnorodne i obejmują zdolność do poprawy układu odpornościowego, siły fizycznej i siły seksualnej, ułatwienia trawienia, wydalania i redukcji toksyn w organizmie, a także są wykorzystywane do leczenia gorączki, cukrzycy, zaparć, problemów z układem moczowym, otyłości, gruźlicy, krwioplucia oraz leczenia osób zatrutych jadem węża. Badania przeprowadzone w ostatnich latach naukowo potwierdziły niektóre z tych tradycyjnych twierdzeń i wyraźnie wykazały, że tradycyjny ryż ze Sri Lanki, zwłaszcza ryż czerwony, posiada korzystne właściwości lecznicze w przypadku stanów zapalnych, cukrzycy, nowotworów, chorób neurologicznych, cholesterolu i stresu oksydacyjnego. Dlatego wykorzystanie i zastosowanie tych cennych tradycyjnych lub rodzimych zasobów genetycznych ryżu w kraju może skutecznie poprawić stan odżywienia i zdrowia ludzi na Sri Lance. Ponadto ogromna różnorodność istniejąca w tradycyjnych odmianach ryżu wymaga ich ochrony i wykorzystania w celu dalszej poprawy, aby zaspokoić przyszłe zapotrzebowanie na ryż, a także może dostarczyć rozwiązań dla problemów rolniczych i środowiskowych w kraju i na świecie. Dlatego zachowajmy nasz skarb naturalnie wyewoluowanych tradycyjnych odmian ryżu, aby zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe i środowiskowe w przyszłości.

Pobieranie:

1. Właściwości fizykochemiczne i odżywcze dwudziestu trzech tradycyjnych odmian ryżu (Oryza sativa L.) ze Sri Lanki
2. Tradycyjna uprawa ryżu: Powrót do praktyki